φορολογικοί παράδεισοι αποτελούν ένα διαρκές πρόβλημα για τις κυβερνήσεις, οι οποίες προσπαθούν να εισπράξουν τους φόρους που αναλογούν στους πλουσιότερους πολίτες τους. Ως απάντηση, ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιβάλλουν "φόρους εξόδου" στα κεφάλαια που μεταφέρονται στο εξωτερικό, τα οποία συνήθως καταλήγουν σε χώρες με ευνοϊκότερα φορολογικά καθεστώτα, όπως η Ελβετία, το Μονακό και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η Ιταλία, επίσης, έχει υιοθετήσει ειδικά μέτρα για την ευνοϊκότερη φορολόγηση υψηλών εισοδημάτων τα τελευταία χρόνια, με το ειδικό καθεστώς του "flat tax", προσελκύοντας εύπορους κατοίκους. Ο σκοπός της Γερμανίας, της Νορβηγίας και του Βελγίου που φορολογούν κεφάλαια, τα οποία προορίζονται για το εξωτερικό είναι είτε για να αποθαρρύνουν την πρακτική αυτή ή για να εισπράξουν ένα δίκαιο ποσό υπέρ του Δημοσίου. Επικριτές αυτών των μέτρων ισχυρίζονται πως οι φόροι αυτοί μπορεί τελικά να είναι υψηλοί χωρίς καν να προκύπτουν...