Η θέληση και η προσπάθεια του Άρη δεν μπορούν να αναιρεθούν από ένα κακό πεντάλεπτο στο δεύτερο ημίχρονο. Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσίπτσιος Σπάνια συνθήκη. Ο Άρης δεν κερδίζει απέναντι σε μικρομεσαία ομάδα και δεν θα βγάλουμε γκρίνια. Κι όμως... Ο Άρης ήταν κυρίαρχος του αγώνα για 90 λεπτά (μαζί με τις καθυστερήσεις) και έχασε μόλις για 5 λεπτά την συγκέντρωση του, με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, όπου και ο αντίπαλος βρήκε έδαφος για να ισοφαρίσει. Αν δούμε αντικειμενικά και ψύχραιμα τα πράγματα ο Άρης δεν ήταν κακός απόψε. Κάθε άλλο! Ήταν πολύ προσηλωμένος στη νίκη, είχε ευκαιρίες, είχε την κατοχή, όμως δεν μπόρεσε να σπρώξει δεύτερη φορά τη μπάλα στα δίχτυα, και - κυρίως- δεν κατάφερε να είναι αλάνθαστος αμυντικά, ώστε να του αρκεί το ισχνό 1-0. Αν το δούμε λιγότερο ψύχραιμα βέβαια... Ε τι κάνεις ρε Τεχέρο εκεί; Δύο - τρεις φορές, πας να διεκδικήσεις μπάλα και σπρώχνεις με τα δύο χέρια τον αντίπαλο. Χάνουν την μπάλα οι παίκτες...