Υπάρχουν στιγμές που μπορείς και κάποιες άλλες που δεν μπορείς. Το να κερδίσεις μία ισπανική ομάδα, μάλλον ανήκει στις δεύτερη λίστα. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας. Τι θα γινόταν αν έπαιζε ο ένας ή ο άλλος, αν οι αλλαγές που γινόντουσαν ήταν διαφορετικές; Τίποτα. Όποιος και να έμπαινε, όποιος και να ξεκινούσε, αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να πάρει μόνο αν έκλεινε ο θεός τα μάτια του. Μόνο αν ο Γιακουμάκης το έβαζε όπως το έβαλε και μετά ο Παβλένκα κατέβαζε τα στόρια. Αν ο Μπόρχα Ιγκλέσιας και ο Ιάγκο Άσπας, δεν πετύχαιναν εστία. Μπορεί να συμβεί, αλλά φυσιολογικό δεν μπορείς να το πεις. Ο ΠΑΟΚ στάθηκε απέναντι στη Θέλτα έχοντας έναν παίκτη που ουσιαστικά μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το επίπεδο. Και με ομαδική λειτουργία κατώτερη του ταβανιού του. Ίσως αν δεν δεχόταν το γκολ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, να βλέπαμε ένα δεύτερο με μεγαλύτερη πίεση για τους γηπεδούχους και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Όμως η αίσθηση ήταν και πως πάλι ο...