Όποιος επιμένει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι οι σέντερ-φορ που δεν σκοράρουν, μάλλον αρνείται να δει την πραγματικότητα. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος... Ήταν μία απλή διαδικαστική σέντρα απαλλαγής της μπάλας, σχεδόν από το σημαιάκι του κόρνερ. Μία μικρή νίκη της άμυνας. Όταν υποχρεώνεις τον αντίπαλο σε καταδικασμένο γέμισμα από το χειρότερο δυνατό σημείο γιόμας και μέσα στην περιοχή υπάρχουν 7 παίκτες "δικοί" σου (+ένας ο τερματοφύλακας) και τρεις αντίπαλοι, τότε τακτικά έχεις κερδίσει την φάση. Ήταν μία τυπική δυνατή σέντρα με δεξί εσωτερικό φάλτσο, η μπάλα ταξίδευε για κάμποση ώρα στον αέρα. Η χαρά κάθε αμυντικού, δηλαδή. Το βούτυρο στο ψωμί του. Μακάρι όλες οι φάσεις να είχαν ανάλογο βαθμό δυσκολίας. Το οπτικό πεδίο ήταν καθαρό. Δεν υπήρχαν αγκαλιάσματα, σπρωξίματα, επαφές στην περιοχή. Μία φάση που 99 φορές στις 100 καταλήγει σε ένα εύκολο καθάρισμα με το κεφάλι. Κι όμως, ένας πολύ έμπειρος και γενικά αξιόπιστος αμυντικός...