Η βραδιά του Αντρέ θύμισε την ποδοσφαιροσύνη που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ. Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης. Ο ΠΑΟΚ, όπως και όλες οι ομάδες, είναι πάνω από πρόσωπα εντάξει. Πλην όμως πρόσωπα όπως του Αντρέ, "τρελαμένο" μετά το γκολ στον τελικό με την ΑΕΚ, αποφασισμένο πριν το χτύπημα φάουλ στην Τρίπολη, δακρυσμένο λίγο πριν μπει στη φιέστα με τον Λεβαδειακό, ματωμένο στο Βέλγιο, δακρυσμένο ξανά το βράδυ της Κυριακής, είναι εκείνα που μας δένουν τελικά ακόμα περισσότερο με τον σύλλογο που αγαπάμε. Το ποδόσφαιρο χρειάζεται "ήρωες" και ταυτίσεις. Ο Βιεϊρίνια, έγινε "ήρωας" επειδή γύρισε από τη Γερμανία και τήρησε την υπόσχεσή του να φέρει τίτλους στον ΠΑΟΚ, ταυτίστηκε με τον κόσμο όσο ελάχιστοι, κέρδισε επάξια τη θέση του δίπλα στους all time μεγάλους του"Δικεφάλου". Στα δικά μου μάτια ο Αντρέ τοποθετείται πλέον δίπλα στον Μπάνε και οι δύο, μαζί με τον αξεπέραστο Κούδα, συγκροτούν την τριάδα των κορυφαίων αρχηγών στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Το γεγονός...