Δυο συνεχόμενα καλοκαίρια στην Ολλανδία κάναμε την ίδια κουβέντα με τον Αντρέ στο περιθώριο αρκετών συνεντεύξεων που είχα την τιμή να μου δώσει μαζί με τον Κώστα Πετρωτό και τον Γιώργο Καστάνη. Πριν από δυο καλοκαίρια είχε πει "όσο νιώθω το σώμα μου καλά θα συνεχίσω να παίζω". Πέρσι είχε μείνει για το όνειρο του Champions League που έμεινε ανεκπλήρωτο. Το είχε πει άλλωστε πως αυτό είναι το απωθημένο του. Και είναι άδικο για έναν τέτοιο παίκτη να μην το έχει ζήσει στην Τουμπα με την ασπρόμαυρη φανέλα. Για τον Αντρέ μπορώ να γράφω ώρες. Τον ευχαριστώ γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να περιγράψω το γκολ του τελικού απέναντι στον Μπάρκα ή το απίστευτο γκολ στο Αγρίνιο την χρονιά του αήττητου Πρωταθλήματος. Τον ευχαριστώ επίσης γιατί περιέγραψα τη στιγμή που έχοντας ρήξη χιαστού μπήκε στην Τούμπα στο ματς με τον Λεβαδειακό. Τον ευχαριστώ γιατί περιέγραψα και την εικόνα με το μπαταρισμένο κεφάλι γεμάτο αίματα. Πολλά ακόμη ευχαριστώ στον...