Share Tweet Share Share Email Comments Όντας νεότερος, τα (αρκετά) παλιότερα χρόνια με έλκυαν οι λαμπερές μεταγραφές. Οι λάμψεις των αστέρων, τα λαμπρά βιογραφικά, τα στατιστικά στο ατομικό... χαρτοφυλάκιο του κάθε αθλητή ο οποίος έρχονταν στον Άρη, στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ ή και στο βόλλεϊ, ακόμα, μιλώντας για τα βασικά ομαδικά αθλήματα. Το "βαρύ όνομα", με όσα αυτό κουβαλούσε ήταν ένας έξτρα λόγος για να τραβήξει στο γήπεδο τον πιτσιρικά. Τώρα σε άλλη ηλικία, φυσικά, υπάρχει ηρεμία στην σκέψη. Καθαρές οι επιλογές. Τράβηγμα στην κερκίδα, όπως και να 'χει. Στήριξη σε όσους φοράνε την φανέλα και το σήμα. Ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτούς που καταθέτουν εντός των αγωνιστικών χώρων το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, ανεξαρτήτως συμβολαίων. Μεγάλη αδυναμία, δε, στους συνεπείς, στους εργατικούς, σε αυτούς που ήρθαν με την όρεξη για ομαδική διάκριση και μέσω αυτής και της ατομικής εξέλιξης. Αφορμή για το "σεντόνι" της Κυριακής παίρνω απ' τις...