Σκίρτημα: Ετυμολογία και σημασία της λέξης Η λέξη σκίρτημα προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό σκίρτημα, που με τη σειρά του προκύπτει από το ρήμα σκιρτάω / σκιρτώ, με βασική σημασία "πηδώ, χοροπηδώ, αναπηδώ". Η απώτερη ρίζα ανάγεται στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)kered- που σχετίζεται με την έννοια της κίνησης, του χορού και του πηδήματος. Στη νεοελληνική, η λέξη είναι ουδέτερο ουσιαστικό και δηλώνει "την ενέργεια και το αποτέλεσμα του σκιρτώ". Το σκίρτημα χρησιμοποιείται τόσο σε κυριολεκτική όσο και σε μεταφορική σημασία: Κυριολεκτικά: για να περιγράψει μια ξαφνική, απότομη κίνηση ή αναπήδηση. Μεταφορικά: για να αποδώσει ένα εσωτερικό συναίσθημα, ένα ξάφνιασμα χαράς, συγκίνησης ή ενθουσιασμού, π.χ. "σκίρτημα της καρδιάς". Η λέξη συχνά συναντάται στην ποίηση, στη λογοτεχνία και στον καθημερινό λόγο, προσδίδοντας ζωντάνια και συναισθηματική ένταση.Συγγενικές λέξεις Σκιρτώ: το ρήμα από το οποίο προέρχεται το ουσιαστικό. Σκέρτσο: λέξη που...