Φωτογραφία αρχείου Έξω από την Τράπεζα της Ελλάδας SOPA Images via Getty Images Δεν είναι μόνον οι αριθμοί που κραυγάζουν. Δεν είναι οι στατιστικές που καταδεικνύουν τη βαθιά κοινωνική οδύνη. Δεν είναι ούτε καν τα αποτελέσματα των μετρήσεων και οι ψυχρές γραμμές στα σκληρά διαγράμματα αποτύπωσης της φτώχειας στην οποία έχει οδηγηθεί ένας στους τρεις πολίτες τής χώρας μας κι άλλοι τόσοι που ζουν στο όριο της ένδειας. Είναι τα θλιμμένα πρόσωπα. Είναι τα σβησμένα βλέμματα που κοιτάζουν μονίμως χαμηλά γιατί ο ορίζοντας της ελπίδας μοιάζει απροσπέλαστος. Είναι η αξιοπρέπεια που συνθλίβεται κάτω από το βάρος της ανικανοποίητης ανάγκης. Είναι η αντίληψη ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, που σαν μιαρό καρκίνωμα, έχει παγιωθεί στη δύσκολη καθημερινότητα αυτού του τόπου. Η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, όπως η Ελληνική Στατιστική Αρχή προσφάτως αποτύπωσε στην επιστημονική της μελέτη[1], δεν είναι απλώς ένα οικονομικό...