"Η σιωπή δεν προστατεύει κανέναν· αντίθετα, διαιωνίζει τον φόβο και τον πόνο" Η κακοποίηση που ασκείται από παιδιά προς τους γονείς τους αποτελεί μια μορφή ενδοοικογενειακής βίας η οποία, αν και εμφανίζεται με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα, παραμένει σιωπηλή και υποτιμημένη. Συχνά αποκρύπτεται, όχι μόνο λόγω του κοινωνικού ταμπού που τη συνοδεύει, αλλά και επειδή οι ίδιοι οι γονείς νιώθουν ντροπή ή ενοχές να τη δηλώσουν. Ο φόβος της κοινωνικής αποδοκιμασίας, καθώς και η αίσθηση προσωπικής αποτυχίας στον γονεϊκό ρόλο, συμβάλλουν στη σιωπή γύρω από το φαινόμενο. Οι γονείς σπάνια μιλούν. Νιώθουν ντροπή, ενοχή ή εσωτερικεύουν την πεποίθηση ότι απέτυχαν να μεγαλώσουν "σωστά" το παιδί τους. Φοβούνται την κοινωνική κριτική και συχνά απομονώνονται. Το ταμπού γύρω από το θέμα ενισχύει τη σιωπή, κάνοντάς το ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η κακοποιητική συμπεριφορά μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Δεν περιορίζεται μόνο σε εκρήξεις θυμού ή...