Φωτογραφία αρχείου - Εκδήλωση στο Σύνταγμα για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Eurokinissi "Την Πατρίδα μ' έχασα,/έκλαψα κι επόνεσα/ Λύουμαι κι αροθυμώ/ώι, ώι!, ώι, ώι!/Ν' ανασπάλω κι' επορώ" ("Την Πατρίδα μ' έχασα", Ποντιακό τραγούδι). "Μόχθων δ' ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι" ("Μήδεια", 650-51). "Δε ζει χωρίς πατρίδες/η ανθρώπινη ψυχή" /"γιούχα και πάντα γιούχα των πατρίδων!" (Παλαμάς, "Ο Δωδεκάλογος του Γύφτoυ") "Τα χελιδόνια της φωτιάς/ Θάλασσες και αν περνούνε/ Του ριζωμού τα χώματα/ Ποτέ δεν λησμονούνε" ("Αστερομάτα") Και να που η επιτυχής και αξιοπρεπής παρουσία της Κλαυδίας στην Eurovision χωρίς να πολιτικολογεί εμφανώς έθιξε με διακριτικότητα το θέμα του πόνου και της νοσταλγίας που προκαλεί η απώλεια της Πατρίδας (Γενοκτονία Ποντίων). Περισσότερο δε, οι στίχοι του τραγουδιού ανέδειξαν μία διαχρονική ιστορική αλήθεια: Διαφήμιση Δεν υπάρχουν "Χαμένες Πατρίδες", αλλά μόνον "Λησμονημένες".