Μπορεί να μην είχε το μέγεθος ενός αμφιθεάτρου ή τη χρησιμότητα ενός υδραγωγείου, όμως αποτύπωνε καλύτερα από κάθε άλλο έργο τη ρωμαϊκή αντίληψη για την άνεση και τη δύναμη. Η λειτουργία του συστήματος Το υπόκαυστο ήταν ένα έξυπνο δίκτυο από πήλινες κολώνες, κανάλια και φούρνους που διοχέτευαν ζεστό αέρα κάτω από το πάτωμα των σπιτιών ή των δημόσιων λουτρών. Ένας εξωτερικός φούρνος (praefurnium) έκαιγε ξύλα, και ο θερμός αέρας κυκλοφορούσε κάτω από τις πλάκες, ζεσταίνοντας όχι μόνο το δάπεδο αλλά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους τοίχους. Έτσι, οι εύποροι Ρωμαίοι μπορούσαν να περπατούν ξυπόλυτοι πάνω σε ζεστά μωσαϊκά, απολαμβάνοντας τη θαλπωρή σε μια εποχή που η θέρμανση ήταν άγνωστη έννοια. Από τα δημόσια λουτρά στα σπίτια των πλουσίων Η ιδέα γεννήθηκε στα δημόσια λουτρά (thermae), τα κέντρα καθαριότητας και κοινωνικότητας της Ρώμης. Ο Μάρκος Αγρίππας, στενός συνεργάτης του Αυγούστου, θεωρείται ο πρώτος που εισήγαγε αυτή την...