Τα θύματα ενός τροχαίου είναι άνθρωποι, όχι αριθμοί. Είναι άνθρωποι που χάνουν τη ζωή τους, άνθρωποι που συνεχίζουν να ζουν με αναπηρίες, σωματικές και ψυχικές, άνθρωποι που μένουν πίσω συντροφιά με τις αναμνήσεις τους, που αναπνέουν, αλλά δεν ζουν... Με αφορμή τη συζήτηση για τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) και τον καθημερινό "πόλεμο" που εκτυλίσσεται στους ελληνικούς δρόμους, το Βήμα μίλησε με τους γονείς τριών παιδιών που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, την τελευταία τριετία, και τον αδελφό ενός νέου ανθρώπου που σώθηκε, αλλά ζει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Μιλούν για την Πένυ, την Μαρίνα, τον Μιχάλη και τον Νίκο - όλα τους νέα παιδιά, από 20 έως 26 ετών, για τη μέρα που σφράγισε τη ζωή τους, αλλά και για τις προσδοκίες τους σχετικά με τον νέο ΚΟΚ, τους ελέγχους στους δρόμους και την απόδοση δικαιοσύνης."Όταν ακούω για τροχαίο σκέφτομαι "άλλο ένα σπίτι έκλεισε"" "Όσοι έχουμε χάσει παιδί, δεν βγαίνουμε...