Η νόσος χτύπησε πρώτα τη γιαγιά της, στη συνέχεια τον πατέρα της και πρόσφατα και τη μητέρα της. Η πρώτη εμπειρία ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν η γιαγιά της, Barbara, άρχισε να αλλάζει. Αν και δεν είχε ακόμη διαγνωστεί, η προσωπικότητά της μεταμορφωνόταν από χαρούμενη και κοινωνική έγινε καχύποπτη και νευρική. Έκανε ακατανόητα λάθη στην καθημερινότητα, όπως να βάζει τον βραστήρα πάνω στο μάτι της κουζίνας. Όταν η Helen επέστρεψε από ένα ταξίδι, βρήκε τη γιαγιά της εντελώς διαφορετική: τα ημερολόγια της ήταν γεμάτα με ακατάληπτες σημειώσεις, σαν να καθρεφτιζόταν στο χαρτί η σύγχυση του μυαλού της. Με τον καιρό, η Barbara κατέρρευσε σωματικά και συναισθηματικά, και τελικά πέθανε από τη νόσο Αλτσχάιμερ το 1997. Αυτή η εμπειρία αποτέλεσε την αφετηρία της επαγγελματικής πορείας της Helen στον χώρο της φροντίδας ηλικιωμένων και ειδικότερα στην υποστήριξη ατόμων με άνοια. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, ήρθε η σειρά του πατέρα της...