"Κολλημένη" στα ορεινά του ανατολικού Πόντου, η Ίμερα των Ελλήνων (το Ολουτζάκ των Τούρκων) στην τελευταία απογραφή του 2000 είχε μόλις 73 κατοίκους. Και λέμε "μόλις", διότι στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν μια κωμόπολη στην επαρχία Χαλδίας, που αναπτύχθηκε χάρη στα μεταλλεία και τη γειτνίασή της με την Αργυρούπολη. Λέγεται ότι την Ίμερα (ή αλλιώς, Γίμερα) την έχτισαν φυγάδες που έφτασαν στα 1.500 μέτρα στο όρος Θήχης (απ' όπου οι Μύριοι του Ξενοφώντα αντίκρισαν τη θάλασσα), μετά την Άλωση της Τραπεζούντας. Μέχρι αυτοί οι ορεσίβιοι να αρχίσουν να μεταναστεύουν στη Ρωσία (κυρίως μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-8), όταν τα μεταλλεία είχαν παρακμάσει και η υποτυπώδης γεωργία και κτηνοτροφία δεν επαρκούσαν για να ζήσουν, ο πληθυσμός έφτανε τις 500 οικογένειες. Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews.gr