Αναστοχασμός στη σκιά του τραγικού θανάτου ενός δρομέα στο δάσος Φρακτού Ροδόπης Η πρόσφατη απώλεια του έμπειρου δρομέα στο παρθένο δάσος Φρακτού ύστερα από αλληλεπίδραση με καφέ αρκούδα (Ursus arctos) θέτει επί τάπητος ένα ερώτημα βαθύτερο από την αναζήτηση υπευθύνων ή αιτιών: σε ποιο βαθμό ο σύγχρονος άνθρωπος κατανοεί και σέβεται τη φύση ως ένα οικοσύστημα που συνεχώς εξελίσσεται. Όπως έγραψε ο Bookchin: "Η βιολογική φύση είναι πάνω απ' όλα η αθροιστική εξέλιξη συνεχώς διαφοροποιημένων και ολοένα πιο σύνθετων μορφών ζωής, σε σύνδεση με έναν ζωηρό και διαδραστικό ανόργανο κόσμο". Η αρκούδα, εντός του φυσικού της οικοσυστήματος, δεν ενήργησε επιθετικά κατά την ανθρώπινη έννοια της πρόθεσης· ενήργησε ενστικτωδώς, αμυντικά. Η παρουσία ανθρώπων και σκύλου σε συνδυασμό με ήχους, μυρωδιές και την εγγύτητα στον βιότοπό της δημιούργησαν ένα αίσθημα απειλής. Σε αυτό το πλαίσιο, η "επίθεση" συνιστά στην πραγματικότητα άμυνα ενός άγριου ζώου...