Η λέξη "φίλερις" είναι ένα ξεχωριστό και λόγιο επίθετο της ελληνικής γλώσσας. Σημασία της λέξης Όταν κάποιος χαρακτηρίζεται ως "φίλερις", υπονοείται πως είναι καβγατζής, εριστικός, ή αλλιώς άτομο που έχει την τάση να προκαλεί ή να απολαμβάνει τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις. Δεν πρόκειται απλώς για κάποιον που διαφωνεί εύκολα, αλλά για εκείνον που σχεδόν επιζητά τη διαμάχη. Η ετυμολογία της Η λέξη προέρχεται από τη σύνθεση δύο αρχαιοελληνικών λέξεων: "φιλ-", που δηλώνει αγάπη ή ροπή προς κάτι "έρις", που σημαίνει διαμάχη, φιλονικία ή διαφωνία Άρα, "φίλερις" είναι κυριολεκτικά "αυτός που αγαπά την έριδα". Χρήση στη γλώσσα Αν και δεν χρησιμοποιείται συχνά στην καθομιλουμένη, η λέξη "φίλερις" εμφανίζεται κυρίως σε λογοτεχνικά ή φιλοσοφικά συμφραζόμενα, όπου περιγράφει χαρακτήρες με έντονη ροπή στη σύγκρουση, συχνά με αρνητική χροιά. Παράδειγμα: "Ο πολιτικός του αντίπαλος, φίλερις εκ φύσεως, δεν άφησε καμία πρόταση να περάσει χωρίς...