Από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τα Δωδεκάνησα έως τη Δυτική Πελοπόννησο, εμβληματικές ελληνικές παραλίες βυθίζονται, με τη θάλασσα να "καταπίνει" ιδιοκτησίες, δρόμους και άλλες παράκτιες υποδομές. Οι ακτές σταδιακά παραδίδονται στις πιέσεις της κλιματικής αλλαγής, της τουριστικής ανάπτυξης και των κακοτεχνιών σε λιμενικές ή άλλες τεχνικές υποδομές που έγιναν στο... πόδι μόνο και μόνο για να κόψουν την κορδέλα. Σύμφωνα με εν εξελίξει μελέτη του Ερευνητικού Κέντρου Φυσικών Καταστροφών της Ακαδημίας Αθηνών, περίπου το 70% των ακτών στην ελληνική επικράτεια υπολογίζεται ότι έχουν διαβρωθεί ή βρίσκονται υπό διάβρωση. Ειδυλλιακές παραλίες όπως η Σουρωνή ή η Αφάντου της Ρόδου, ο Πλατανιάς και η Αγία Μαρίνα του κόλπου των Χανίων, τα Μεσάγγαλα του δήμου Τεμπών, τα Βραχναίικα και τα Τσουκαλαίικα της Δυτικής Αχαίας, οι ακτές σε Κορινθιακό, Πιερία, Θερμαϊκό, Δυτική Χαλκιδική και εκατοντάδες άλλες παράκτιες ζώνες, χρόνο με τον χρόνο...