Αν κάτι είναι μοναδικό στις ελληνικές πόλεις, είναι ο παράδοξος τρόπος ανάπτυξής τους. Πρώτα επεκτείνονται άναρχα - άλλοτε νομίμως κάνοντας λάστιχο τους όρους δόμησης, άλλοτε εντελώς αυθαίρετα - κι έπειτα έρχεται το κράτος να κόψει και να ράψει προσαρμόζοντας τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό του σε παγιωμένες καταστάσεις. Πώς γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη; Καμία σχέση. Οι κανόνες και η λογική απουσιάζουν από την ανάπτυξη των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας που ήδη βιώνουν τις συνέπειες. Οπως συνέβη φέτος στην Πάτρα, με τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε τα προάστιά της. Αλλωστε η αχαϊκή πρωτεύουσα από το 1985 κι έπειτα "ξεχείλωσε" κατά 103,5%, κυρίως προς τα ανατολικά, με συνέπεια να φτάσουν τα κτίρια δίπλα σε δασικές εκτάσεις. Η Πάτρα το 1985 Ο αστικός ιστός επεκτάθηκε προς τα ανατολικά και "ακούμπησε" δασικές εκτάσεις. Η πόλη διπλασιάστηκε σε έκταση (αύξηση 103,5%) μέσα σε τέσσερις δεκαετίες, με την αλλαγή να αποτυπώνεται με...