Facebook Twitter Viber WhatsApp Email Οι Ελληνες έχουμε ανέκαθεν σχέση πάθους με την πολιτική. Αλλοι συλλέγουν γραμματόσημα ή καπάκια από μπίρες, εμείς συλλέγουμε κόμματα. Αλλος μαζεύει καρέκλες, άλλος υπογραφές, εμείς μαζεύουμε ιδρυτικές διακηρύξεις. Κάθε φορά που κάποιος διαφωνεί με το κόμμα του, δεν φεύγει απλώς, ιδρύει το δικό του. Είναι μια δική μας εκδοχή για την πολιτική: "Αν δεν σου αρέσει το μαγαζί, φτιάξε το δικό σου". Κάποτε είχαμε Δεξιά, Κέντρο και Αριστερά. Τώρα έχουμε δεξιά της Δεξιάς, αριστερότερα της Αριστεράς και ένα πλήθος "κεντρώων" ή "ανεξάρτητων", που είναι ό,τι θέλεις, εκτός από... ανεξάρτητοι. Γιατί, όπως και να το κάνεις, δεν μπορεί να αποκαλείσαι ανεξάρτητος, αν δεν έχεις φτιάξει... τουλάχιστον ένα κόμμα μόνος σου. Βέβαια, κάθε νέο κόμμα αρχίζει με τον ίδιο ενθουσιασμό: Μια συνέντευξη Τύπου, ένας λογότυπος με γαλάζιο ή πράσινο φόντο (πάντα κάτι με ήλιο, δέντρο ή φλόγα) και μια φράση που θυμίζει σύνθημα...