Στην αρχή όλο αυτό φαινόταν και λιγάκι ως πλάκα. Τον μάθαμε αρκετά καλά τον Παπαδημητρίου από το πέρασμα του στην ΑΕΚ, ξέραμε πως λειτουργεί και ποιες είναι οι προτεραιότητες του. Ειδικά σε έναν Παναθηναϊκό που σε λίγο δεν θα είναι βέβαιοι καλά καλά για τα... χρώματα του, φαινόταν πως έψαχνε λίγες ανάσες επικοινωνιακής χαράς μέσα από μεταγραφικές "νίκες" επί της ΑΕΚ. Το "νίκες" δεν αφορά τους παίκτες, αλλά το πόσα πλήρωσε για να τους αποκτήσει και κυρίως, γιατί αυτό είναι που θα πρέπει να ενδιαφέρει πρώτιστα εμάς απ' έξω, τι κατάφερε με αυτούς. Θα μπορούσε να είναι ακόμα ένα τερτίπι του Παπαδημητρίου, αλλά φαίνεται πως είναι πλέον "πράσινο" χούι. Να βγει από την δύσκολη θέση με ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, που στην προκειμένη περίπτωση εξελίχθηκε η απόκτηση των Τετέι, Παντελίδη. Δεν ξέρω αν αυτά τα παιδιά αξίζουν αυτά τα χρήματα, δεν ξέρω αν θα παίξουν και θα κάνουν την διαφορά. Δεν έχει και κανέναν νόημα. Με σιγουριά καταλαβαίνω, πως...