Η προσφώνηση "ρε" είναι στο καθημερινό λεξιλόγιο του Έλληνα. Συνοδευόμενη κατά κύριο λόγο από το "μ...α", μαρτυρά οικειότητα. Φιλική διάθεση. Κάποιες φορές όμως μαρτυρά και ένταση. Νεύρα και τάση για μανούρα. Ό,τι ακριβώς θα περιέγραφε (λες και το επίθετό του ήταν επιλεγμένο γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο) ένα από τα πιο μνημειώδη μεταγραφικά αποκτήματα της ΑΕΚ: Τον αλησμόνητο Κρίστοφερ Ρε! Τον Γενάρη του 1999 η "Ένωση" χρειαζόταν απαραιτήτως μεταγραφική ενίσχυση. Είχε μείνει πίσω στη μάχη για το πρωτάθλημα, αλλά κυνηγούσε τη δεύτερη θέση που οδηγούσε στο Champions League. Αξιοποιώντας λοιπόν τις διασυνδέσεις της ιδιοκτήτριας ENIC (και έπειτα από κονέ του Κέλβιν Σέμπουε), η διοίκηση Πέτρου Στάθη φέρνει στην Αθήνα δυο δανεικούς από την Άρσεναλ: Τον Αλμπέρτο Μέντες (με τον οποίο λίγοι ασχολήθηκαν) και τον ξάδερφο, κατά πολλούς και διάδοχο, του Ζορζ Γουεά! Η κίνηση αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό (και όχι άδικα). Ο Ρε υπήρξε προσωπική επιλογή...