Facebook Twitter Viber WhatsApp Email Αγγελούδια με δεσμά... αδιαφορίας Υπάρχουν ειδήσεις που δεν πρέπει να είναι "ειδήσεις". Υπάρχουν πληγές που δεν πρέπει να αφήνονται να αιμορραγούν, αλλά να επουλώνονται από τη συλλογική συνείδηση. Η πιο σκληρή και άβολη αλήθεια στη σύγχρονη Ελλάδα κρύβεται πίσω από τους ψηλούς τοίχους κάποιων μονάδων φροντίδας, είτε είναι δημόσια ψυχιατρεία είτε ιδιωτικά ιδρύματα. Εκεί, η Πολιτεία υποτίθεται ότι παρέχει ασφάλεια, αξιοπρέπεια και στοργή για τους πιο ευάλωτους πολίτες της: τα παιδιά και τους ενήλικες με σοβαρή αναπηρία που οι οικογένειές τους αδυνατούν να φροντίσουν. Δυστυχώς, σε αυτό το "καταφύγιο" συναντάμε συχνά τη σιωπηλή παράδοση της απομόνωσης, της αδιαφορίας και, το χειρότερο, του φυσικού περιορισμού. Τα "αγγελούδια" μας, όπως συνηθίζουμε να λέμε τους ανθρώπους με αναπηρία, πολλές φορές είναι "δεμένα". Δεμένα από την έλλειψη προσωπικού, δεμένα από την έλλειψη πόρων, δεμένα από τη θεσμική...