Η διαρκώς ανακυκλούμενη κουβέντα για τις ρεαλιστικές δυνατότητες της Εθνικής μπάσκετ χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ αδικεί όλους όσοι ταξίδεψαν από τη Λεμεσό και βρίσκονται πια Ρίγα με στόχο ό,τι δεν έχει έρθει από το 2009: ένα μετάλλιο σε Eurobasket. Προσωπικότητες όπως ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Μήτογλου, ο Ντόρσεϊ, ακόμα και ο Λαρεντζάκης με τον Θανάση και τον Κώστα Αντετοκούνμπο είναι παίκτες με αδιαπραγμάτευτη τριβή και εκατοντάδες ένσημα στο ελίτ επίπεδο, ανεξαρτήτως των ατομικών αδυναμιών που ο καθένας τους κουβαλά. Από την άλλη όμως η πραγματικότητα που θέλει τον Έλληνα μεγκαστάρ να επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό όλο το υπόλοιπο "γαλανόλευκο" σύνολο και να επιδρά καταλυτικά στην εικόνα του δεν αμφισβητείται. Είναι, άλλωστε, μια πλήρως αποδεκτή και δίχως ενστάσεις συνθήκη εντός Εθνικής, αλλά και από τον ίδιο τον ομοσπονδιακό προπονητή Βασίλη Σπανούλη που φρόντισε για την πλαισίωσή του με αξιόπιστους σουτέρ μέσης και...