Του Strange Attractor Είσαι 17 χρονών έφηβος, πάνω στην τρέλα. Στην ηλικία που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας που θα έχεις για μια ολόκληρη ζωή. Στην ηλικία που ανακαλύπτεις μόνος σου τον κόσμο, και επιτέλους αισθάνεσαι ελεύθερος κι αδέσμευτος από τα δεσμά και τα πρέπει των γονιών και του σχολείου. Ο κόσμος όλος είναι στα πόδια σου, έτοιμος να τον ανακαλύψεις, κι αισθάνεσαι αθάνατος. Ίσως η καλύτερη ηλικία. Μια ηλικία κατά την οποία το λεγόμενο peer group pressure, η πίεση δηλαδή και η επιρροή που ασκούν επάνω σου οι όμοιοί σου, οι συνομήλικοι, η παρέα σου, είναι αυτό που σε ορίζει τώρα, και που θα σε καθορίσει μελλοντικά. Οι γονείς σου είναι γέροι, ντεμοντέ, και δεν ξέρουν... τα ξέρουν όλα οι φίλοι σου. Και τι εμπειρίες έχεις; Λίγες. Θυμάσαι αμυδρά την κρίση, και τους γονείς σου να αγωνιούν για τον επιούσιο, ενώ λίγο μετά (στην αρχαιότητα) έζησες και την αγωνία της πανδημίας, τότε που για να πας έξω να πετάξεις τα σκουπίδια έπρεπε πρώτα...