Υπάρχει όμως ένα, ναι μεν, αλλά. Γιατί ο Σμιθ είναι μαύρος, μελαχρινός και με ξυρισμένο μαλλί. Ο Σίνερ κάτασπρος, σαν το γάλα, κοκκινομάλλης και με πλούσια κόμη. Το αποτέλεσμα δεν θα το έλεγες ακριβώς πετυχημένο, αλλά Χόλιγουντ είναι αυτό, όλα γίνονται και κυρίως ποτέ μην λες ποτέ. Στην Ιστορία του κινηματογράφου, δεν θα ήταν η πρώτη φορά που η 7η Τέχνη διηγείται ή ξεδιπλώνει τους άθλους και τα έπη που κατάφεραν οι άνθρωποι να πετύχουν με μία ρακέτα. Και εν προκειμένω, η ζωή του Σίνερ θα είχε κάποιο άλφα ενδιαφέρον γιατί δεν συμβαίνει συχνά, ένας ταλαντούχος σκιέρ να παρατάει ξαφνικά τον εξοπλισμό του για να ν' αναρριχηθεί, τελικά στην κορυφή του παγκόσμιου τένις. Εάν εξαιρέσουμε το εμφανισιακό αντίκτυπο που ενδεχομένως να έχει ο Ουίλ Σμιθ ως... κοκκινομάλλης, η επιλογή του συγκεκριμένου ηθοποιού θα πρέπει να θεωρηθεί επίσης πετυχημένη γιατί μέσω του τένις και της ερμηνείας του στο "King Richard" του είχαν ανοίξει, ορθάνοικτες οι...