Τα παλιά τα χρόνια το λέγαμε Διηπειρωτικό Κύπελλο. Η πρωταθλήτρια ομάδα της Ευρώπης (εκείνη που είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ) αντιμετώπιζε σε διπλή αναμέτρηση την πρωταθλήτρια της Νοτίου Αμερικής (εκείνη που είχε κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες), και η νικήτρια κέρδιζε το παγκόσμιο στέμμα. Τον Δεκέμβριο του 1993 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ιδιοκτήτης και πρόεδρος της Μίλαν τότε, έριξε στο τραπέζι της FIFA την ιδέα για τη διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων. Γιατί όχι; Περισσότερα ματς, ίσον περισσότερο χρήμα. Αφού ξεπεράστηκαν κάποια διαδικαστικά εμπόδια, τον Ιανουάριο του 2000 η Βραζιλία ήταν η πρώτη οικοδέσποινα του νεοσύστατου, ετήσιου τουρνουά. Ελαβαν μέρος επτά ομάδες: αυτές που είχαν κατακτήσει τους κορυφαίους διασυλλογικούς τίτλους των έξι συνομοσπονδιών που συγκροτούν τη FIFA και η πρωταθλήτρια της φιλοξενούσας χώρας. Το πρώτο τρόπαιο το κέρδισε η Κορίνθιανς του Ρομάριο. Αλλά και πάλι, το χρήμα...