Ήταν ένα απόγευμα που ξεκίνησε όπως κάθε άλλο. Στις 19:00 ακριβώς, στο κλειστό προπονητήριο που βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα από τη μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στη Μέση Ανατολή - την Al Udeid - ο Βασίλης Μπρατσιάκος, Έλληνας προπονητής της Ολυμπιακής Ομάδας μπάσκετ του Κατάρ, συνέχιζε την καθιερωμένη του προπόνηση με τα ταλέντα τούτης της χώρας. Οι παίκτες έβρισκαν ρυθμό, οι οδηγίες έδιναν και έπαιρναν. Ακούγονταν μόνο οι βηματισμοί στο παρκέ και οι φωνές του κόουτς. Λίγο αργότερα, έξι ιρανικοί πύραυλοι θα έπεφταν κοντά, πολύ κοντά, με στόχο την αμερικανική βάση, σε μια "χορογραφημένη" απάντηση της Τεχεράνης προς την Ουάσιγκτον. Οι σειρήνες δεν ήχησαν. Η πόλη δεν βυθίστηκε στο σκοτάδι. Τα μαγαζιά έκλεισαν διακριτικά για λίγες ώρες, ο εναέριος χώρος "πάγωσε" μέχρι τα μεσάνυχτα και ο κόσμος έμεινε σπίτι, ήσυχος, σχεδόν ατάραχος. Το Ιράν είχε προειδοποιήσει το φιλικό Κατάρ για την επίθεση. Όλοι ήταν ενήμεροι και ήταν κάτι...