ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ Έφυγε ήσυχα, μια μέρα καλοκαιριού, σαν σήμερα το 2004. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, το αγόρι με το μελαγχολικό βλέμμα και την εσωτερική φωτιά, που πέρασε από το σανίδι, τον κινηματογράφο και τις καρδιές των ανθρώπων, άφησε πίσω του μια Ελλάδα λίγο πιο μόνη. Ήταν μόλις 69 ετών, κι όμως είχε ζήσει μια ολόκληρη ζωή σε σκηνές, σε πλατό, σε έρωτες και σε σιωπές. Γεννήθηκε το 1934 στον Πειραιά, σε μια χώρα που μάθαινε ακόμα να μιλά τη γλώσσα του θεάτρου. Και την έμαθε μαζί του. Απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου, ανήκε σε εκείνη τη γενιά των ηθοποιών που δεν περίμεναν το χειροκρότημα - το κέρδιζαν. Ζεν πρεμιέ με εσωτερικότητα, με βλέμμα που δεν χρειαζόταν πολλά λόγια. Ούτε κραυγές, ούτε ευκολίες. Μόνο παρουσία. Το ευρύ κοινό τον γνώρισε και τον αγάπησε μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο. Εκείνος όμως δεν ήταν ποτέ μόνο αυτό. Πίσω από τις επιτυχίες των εισπράξεων, υπήρχε πάντα ένας ηθοποιός ρεπερτορίου. Έπαιξε Σαίξπηρ, Ίψεν...