Το ακόντιο έφυγε από τα χέρια της και άγγιξε το μετάλλιο. Ήξερε ότι βρισκόταν στην τρίτη θέση και περίμενε μια βολή για να πανηγυρίσει. Παρακολουθούσε με αγωνία την "αντίπαλο" της, Μοράντι Ρασνού, αλλά στην τελευταία της προσπάθεια την προσπέρασε για τέσσερα εκατοστά και την έβγαλε από το βάθρο. Το χαμόγελο έσβησε στιγμιαία από το πρόσωπο της. Στεναχωρήθηκε. Είχε φτάσει τόσο κοντά. Για λίγα δευτερόλεπτα, η Τάνια Κεραμυδά έμεινε σιωπηλή και σκέφτηκε την εξέλιξη της φετινής διαδρομής που ήταν γεμάτη εμπόδια, πόνους, ιώσεις και δοκιμασίες. Μια χρονιά που προσπάθησε να τη λυγίσει αλλά την πείσμωσε περισσότερο. Μια σεζόν που την έκανε να σιγοτραγουδά το "Πάρτε τα όλα από μπροστά μου, δε θέλω τίποτα να έχω πια δικό του" της Άννας Βίσση."Το πώς χάθηκε αυτό το μετάλλιο, αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της φετινής χρονιάς" "Εκείνη τη στιγμή πικράθηκα. Είχα ρίξει την τελευταία μου βολή και ήμουν στην τρίτη θέση. Περίμενα τι θα κάνει η Ιρανή και...