μαγειρική του Θωμά Μάτσα είναι αναγνωρίσιμη. Είναι ταυτότητα. Δεν αναλίσκεται σε πειραματισμούς και αμφιλεγόμενες εξερευνήσεις, αλλά πετάει τα βελάκια στον ασφαλή στόχο του comfort. Βέβαια αυτή η στόχευση ενίοτε έχει κι ένα ρίσκο. Εφαρμόζοντας την ίδια φιλοσοφία του μενού σε διαφορετικά εστιατόρια, μήπως μειώνεται η ταυτότητα του εστιατορίου; Που περιορίζεται απλώς στο ρόλο του να σερβίρει Μάτσα. Εδώ λοιπόν στο Κουκάκι, δοκιμάσαμε τα πιάτα του σε ένα εστιατόριο όπου παλιότερα στο σημείο υπήρχε συνεργείο αυτοκινήτων (όχι βουλκανιζατέρ), σε κακό χάλι με μια σκεπή που κατέρρεε. Αν δεν κάνουμε λάθος, ιδιοκτησίας του Γηροκομείου Αθηνών. Μεταμορφώθηκε ευτυχώς και επιτυχώς σε έναν ενδιαφέροντα, industrial χώρο με ακάλυπτες λερωμένες(!) τσιμεντένιες επιφάνειες και μεταλλική οροφή μάλλον για να καλυφθούν όσα δεν έπαιρναν βελτίωση. © PowerGame.gr Το μέρος έγινε μοδάτο και νεανικό, με καρέκλες δύο ειδών: άβολες μεταλλικές και βολικές ξύλινες.