Εδώ και πάνω από έναν αιώνα, η ιδέα ότι το Σύμπαν μπορεί να διαθέτει περισσότερες διαστάσεις από τις τέσσερις που αντιλαμβανόμαστε - μήκος, πλάτος, ύψος και χρόνο - στοιχειώνει τη θεωρητική φυσική. Το 1919, ο Theodor Kaluza πρότεινε ότι μια πέμπτη διάσταση θα μπορούσε να ενώσει ηλεκτρομαγνητισμό και βαρύτητα σε μια ενιαία θεωρία. Κανείς δεν είχε αποδείξεις τότε, ούτε και σήμερα, όμως η υπόθεση παραμένει ζωντανή επειδή δίνει λύσεις σε μερικά από τα πιο πεισματικά μυστήρια του Σύμπαντος. Το μεγαλύτερο από αυτά είναι το λεγόμενο πρόβλημα της ιεραρχίας: η βαρύτητα είναι αδικαιολόγητα αδύναμη. Συγκρινόμενη με τις άλλες θεμελιώδεις δυνάμεις, είναι δισεκατομμύρια φορές ασθενέστερη, κάτι που δεν εξηγείται από τα καθιερωμένα μοντέλα της φυσικής. Μια παράξενη, αλλά θελκτική ιδέα θέλει τη βαρύτητα να μην περιορίζεται στις τέσσερις διαστάσεις που γνωρίζουμε. Αντίθετα, θα μπορούσε να "ξεφεύγει" σε έξτρα διαστάσεις, μοιράζοντας την έντασή της σε...