Ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά εμπόδια για την υλοποίηση της πυρηνικής σύντηξης ως πηγής καθαρής και σχεδόν απεριόριστης ενέργειας είναι η διαχείριση των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών στο εσωτερικό των αντιδραστήρων. Το πλάσμα που παράγεται μέσα σε αυτούς τους αντιδραστήρες φτάνει θερμοκρασίες που ξεπερνούν τον πυρήνα του Ήλιου, κάτι που απαιτεί όχι μόνο ανθεκτικά αλλά και έξυπνα υλικά για τη συγκράτησή του. Σε αυτό το πλαίσιο, το λίθιο, ένα ελαφρύ μέταλλο που έχει γίνει γνωστό κυρίως από τις μπαταρίες, αναδεικνύεται ως ένα απροσδόκητα αποτελεσματικό υλικό για την εσωτερική επένδυση των tokamak, των δακτυλιοειδών αντιδραστήρων σύντηξης. Μια πρόσφατη διεθνής μελέτη, που προέκυψε από τη συνεργασία εννέα ερευνητικών ιδρυμάτων, φέρνει στο φως αξιοσημείωτες ιδιότητες του λιθίου που θα μπορούσαν να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα στο σχεδιασμό των μελλοντικών μονάδων παραγωγής ενέργειας. Αν και η ιδέα χρήσης λιθίου στους τοίχους των...