Όλοι έχουμε βιώσει την πλήξη ή βαρεμάρα- αυτό το αίσθημα της μείωσης του ενδιαφέροντος ή της πνευματικής διέγερσης. Τελικά χάνουμε την συγκέντρωσή μας και παύουμε να συμμετέχουμε. Ο χρόνος φαίνεται να περνάει αργά και μπορεί ακόμη και να αρχίσουμε να νιώθουμε νευρικοί. Είτε πρόκειται για μια ταινία που μας απογοητεύει, ένα παιδί που παραπονιέται ότι "δεν έχει τίποτα να κάνει" ή έναν ενήλικα που αποσυντονίζεται κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης, η πλήξη είναι μια καθολική εμπειρία. Γενικά οριζόμενη ως δυσκολία στη διατήρηση της προσοχής ή του ενδιαφέροντος σε μια τρέχουσα δραστηριότητα, η πλήξη θεωρείται συνήθως ως μια αρνητική κατάσταση που πρέπει να προσπαθούμε να αποφύγουμε ή να εμποδίσουμε τον εαυτό μας να βιώσει. Τι θα γινόταν όμως αν υπήρχε ένας άλλος τρόπος να δούμε την πλήξη, ως μια θετική κατάσταση; Θα μπορούσε το να μάθουμε να την αποδεχόμαστε ως κάτι που θα μας ωφελούσε;Ο εγκέφαλος και η πλήξη Το δίκτυο του εγκεφάλου είναι ένα...