Η θεωρία της σχετικότητας του Albert Einstein έχει θεμελιώσει εδώ και έναν αιώνα την κατανόηση μας για τη βαρύτητα και τη δομή του Σύμπαντος. Παρά τη βαθιά επιρροή της όμως, ακόμη και αυτή η θεωρία αντιμετωπίζει ακραία όρια. Ένα από αυτά είναι η έννοια της "μοναδικότητας" (singularity) στο κέντρο των μελανών οπών - ένα σημείο όπου η ύλη συμπιέζεται σε άπειρη πυκνότητα και οι νόμοι της φυσικής, όπως τους γνωρίζουμε, παύουν να ισχύουν. Πρόσφατα, μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Robie Hennigar του Durham University επιχείρησε να προτείνει μια λύση στο πρόβλημα της μοναδικότητας. Η πρότασή τους βασίστηκε σε μια τροποποιημένη εκδοχή των εξισώσεων πεδίου του Einstein, ώστε να αλλάζει η συμπεριφορά της βαρύτητας σε περιοχές εξαιρετικά έντονης καμπυλότητας χωροχρόνου. Με αυτόν τον τρόπο, η μοναδικότητα αντικαθίσταται από μια στατική, έντονα παραμορφωμένη περιοχή στο κέντρο της μελανής οπής, αποφεύγοντας τη μαθηματική κατάρρευση της...