Η Σελήνη θεωρούνταν για χρόνια ένα σχεδόν τέλεια αδρανές περιβάλλον: χωρίς ατμόσφαιρα, χωρίς νερό, χωρίς οξυγόνο, άρα χωρίς τις βασικές συνθήκες που απαιτούνται για να υπάρξει σκουριά. Όμως τα νέα δεδομένα από την κινεζική αποστολή Chang'e-6 φέρνουν ξανά τα πράγματα στο προσκήνιο και, όπως φαίνεται, η γεωλογική ιστορία του φυσικού μας δορυφόρου είναι πολύ πιο πολύπλοκη απ' όσο πιστεύαμε. Τα δείγματα που επέστρεψαν στη Γη περιείχαν μικροσκοπικούς κρυστάλλους αιματίτη και μαγκεμίτη, δύο κοινές μορφές οξειδίου του σιδήρου. Πρόκειται για υλικά που απαιτούν κάποια διαδικασία οξείδωσης για να σχηματιστούν, κάτι που συνήθως προϋποθέτει την παρουσία οξυγόνου ή άλλων δραστικών παραγόντων. Οι κρύσταλλοι, μεγέθους λίγων μικρόμετρων, εντοπίστηκαν κυρίως μέσα σε βραχώδεις δομές που σχηματίζονται από τη βίαιη συμπίεση θραυσμάτων μετά από προσκρούσεις μετεωριτών. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα οξειδωμένα αυτά υλικά φαίνεται να είναι εγγενή στη σεληνιακή...