Η ανθεκτικότητα του πλαστικού υπήρξε ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα. Από τη μία, η αντοχή του υλικού το κατέστησε απαραίτητο σε δεκάδες βιομηχανίες, από τη συσκευασία μέχρι την ένδυση. Από την άλλη, η ίδια ιδιότητα είναι που το καθιστά έναν από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη, αφού δύσκολα διασπάται στο περιβάλλον. Επιπλέον, το γεγονός ότι η παραγωγή του βασίζεται στο πετρέλαιο ενισχύει την εξάρτηση από μη ανανεώσιμες πηγές και γεωπολιτικές ισορροπίες. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακοίνωση από το Kobe University στην Ιαπωνία δημιουργεί αισιοδοξία. Μια ομάδα βιομηχανικών μηχανικών, με επικεφαλής τον Tsutomu Tanaka, κατάφερε να αξιοποιήσει το γνωστό βακτήριο E. coli ώστε να παράγει σε μεγάλες ποσότητες μια νέα ουσία, το PDCA (πυριδενδικαρβοξυλικό οξύ). Πρόκειται για ένα βιοδιασπώμενο υλικό με μηχανικές ιδιότητες που όχι μόνο συγκρίνονται με εκείνες του PET, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις τις ξεπερνούν. Το επίτευγμα αυτό ξεχωρίζει για δύο...