Η Dalida υπήρξε μια μορφή που έζησε στα άκρα. Ανάμεσα στη λάμψη της σκηνής και στο σκοτάδι της ψυχής της, βρέθηκε να παλεύει με το ίδιο της το φως. Η Εύα Κοτανίδη, που ενσαρκώνει τη θρυλική τραγουδίστρια στην παράσταση "Dalida. Τραγουδώντας μέχρι το τέλος" σε σκηνοθεσία Νεκταρίας Γιαννουδάκη, επιστρέφει ξανά στη σκηνή για μια νέα συνάντηση με τον μύθο - μια συνάντηση που κάθε φορά μοιάζει διαφορετική. "Δε μου ήταν τόσο δύσκολο να ταυτιστώ με τη λάμψη της σκηνής, τη φιλοδοξία της, το κέφι της για δουλειά, την πειθαρχία της, την αφοσίωση της... όσο με το σκοτάδι της, τον πόνο της, τη μοναξιά της. Βούτηξα μέσα τους λοιπόν. Αναγκαστικά", λέει η ίδια. Μέσα από αυτή τη βουτιά, ξεδιπλώνεται μια σταρ γεμάτη αντιθέσεις· μια γυναίκα που όσο περισσότερο απογειωνόταν η καριέρα της, τόσο πιο βαθιά βυθιζόταν στις εσωτερικές της συγκρούσεις: "Οι διακυμάνσεις της ήταν τόσο έντονες που μόνο βουτώντας γενναία μέσα τους κατάφερα να τη νιώσω και να...