@AntoniaCanta Συμφωνείς ότι ο Ζαν Ζενέ έγραψε τις "Δούλες" ως τελετουργία ανατροπής και επιθυμίας. Πώς μεταφράζεις αυτή η "τελετουργία" στη σκηνοθετική σου γραφή; Δεν πιστεύω ότι στις "Δούλες" έχουμε μια μορφή τελετουργίας που προσομοιάζει στην αρχαία τραγωδία. Εμάς μας ενδιέφερε η αναζήτηση του τερατώδους στον άνθρωπο. Το κοίταγμα προς τα μύχια της ανθρώπινης ύπαρξης, προς τη ρίζα κάθε σκοτεινής ενόρμησης. Αναρωτηθήκαμε το αν και πώς η τέχνη μπορεί να μελετά και να αποκαλύπτει το τερατώδες, το αν και πώς μπορεί να ρίχνει φως στα ερεβώδη σκοτάδια του ανθρώπινου αινίγματος. Ο σαρκασμός και ο αυτοσαρκασμός ίσως αποτελούν την πιο βίαιη αλλά και πιο ειλικρινή μορφή αποκάλυψης αυτής της περιοχής και γι' αυτό δουλέψαμε πολύ πάνω στα δύο στοιχεία. Η σπουδή πάνω στην ανθρώπινη τερατωδία έθεσε τα θεμέλια της παράστασής μας. Το έργο κινείται ανάμεσα στο θέατρο και στο παιχνίδι της εξουσίας. Πώς δούλεψες με τους ηθοποιούς πάνω στη σχέση...