©Valeria_Isaeva Το γοητευτικότατο θεατρικό έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη μετράει σαράντα χρόνια από τη συγγραφή του, όμως μόλις την περασμένη άνοιξη είδε για πρώτη φορά τα φώτα της σκηνής, χάρη στην παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη, που επαναλαμβάνεται για λίγο και στις αρχές της φετινής σεζόν. Σε αυτό, συναντιούνται απρόσμενα και αδιευκρίνιστα μία μοναχική γυναίκα, η Ουρανία, που ζει σε κάποια επαρχιακή πόλη, και ένας πλανόδιος ακροβάτης, ο Θόδωρας, που πραγματοποιεί πτήσεις με φτερά που κατασκευάζει ο ίδιος. ©Valeria_Isaeva Πρόκειται για μία συνάντηση αλλόκοτη, που κινείται στο φάσμα του ονείρου και του υπερρεαλισμού, σε ένα έργο που κουβαλάει έντονες συμβολικές και υπαρξιακές ανησυχίες. Η Ουρανία, συνταξιούχος (;) δασκάλα, ζει με μόνη παρέα τις αναμνήσεις της -την ασθένεια και το θάνατο του πατέρα της, τις επισκέψεις ενός παλιού εραστή-, ενώ ο Θόδωρας είναι ταυτόχρονα ένας λαϊκός, γήινος άνδρας, φορέας μιας υπερβατικής/υπεράνθρωπης...