Μια παράσταση αφιερωμένη στη μνήμη 2 σπουδαίων δημιουργών του Ελληνικού θεάτρου και της λογοτεχνίας. Ένα θεατρικό έργο που πίσω από τις σιωπές και τις εξομολογήσεις πρωταγωνιστεί η χαμένη επανάσταση μιας γενιάς που ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο και βρέθηκε αντιμέτωπη με τη φθορά, την ήττα, τη μοναξιά. Η παράσταση ανοίγει με το συγκλονιστικό κείμενο "Ο ουρανός κατακόκκινος" της Λούλας Αναγνωστάκη. Η ηρωίδα αυτοπαρουσιάζεται με μαύρο χιούμορ, σαρκάζει την κοινωνία και τις ιδεολογίες που κατέρρευσαν, επιχειρώντας τη δική της προσωπική επανάσταση από μια ταράτσα στον Κορυδαλλό με θέα τους τοίχους της φυλακής. Μια εξομολόγηση ποταμός, γεμάτη μνήμη, όνειρο και τραύμα. Μέσα από αυτήν την αφήγηση, εμφανίζεται η ίδια η Λούλα Αναγνωστάκη, που απευθύνεται στον απόντα σύζυγό της, τον συγγραφέα Γιώργο Χειμωνά. Μέσα από αποσπάσματα του έργου του, τα οποία μεταπλάθει σε θεατρικό λόγο η συγγραφέας, η Λούλα συνομιλεί μαζί του σε μια σκηνική...