Το έργο Η Αντιγόνη, κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, υπήρξε η στοργική κόρη η οποία ακολούθησε τον πατέρα της, όταν αυτός τυφλώθηκε, όπως αποτυπώνεται στον σοφόκλειο "Οιδίποδα επί Κολωνώ". Στην επίσης σοφόκλεια τραγωδία που φέρει το όνομά της, "Αντιγόνη", ωστόσο, η αφοσίωση στην οικογένειά της παίρνει μια άλλη μορφή, καθώς η σύγκρουσή της με τον θείο και βασιλιά της, Κρέοντα, οδηγεί σε ευρύτερους συμβολισμούς, καθιστώντας την ηρωίδα σε ένα "κλασικό δράμα αντίστασης" (Muller στον Lesky, Η Τραγική Ποίηση των Αρχαίων Ελλήνων. Μετ. Ν.Χ. Χουρμουζιάδης. ΜΙΕΤ: 1990). Μετά το θάνατο του Οιδίποδα, οι γιοι του, Ετεοκλής και Πολυνείκης, συμφώνησαν να εναλλάσσονται στην εξουσία της Θήβας. Όταν όμως ο Ετεοκλής αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του, ο Πολυνείκης αποφάσισε να εκστρατεύσει εναντίον του και εναντίον της Θήβας. Μετά το θάνατο και των δύο αδελφών, ο Κρέων, ως νέος άρχοντας της πόλης, αποφασίζει για τον μεν Ετεοκλή να...