Στράτος Κουρλής© Ανάμεσα στις δεκάδες παραστασιακές εκδοχές της σοφόκλειας τραγωδίας, αυτή που σκηνοθέτησε η Σοφία Αντωνίου σίγουρα ξεχωρίζει. Η ιδέα της να αναθέσει την ερμηνεία σε έναν ηθοποιό καταλήγει σε ένα πυκνό, επιδραστικό θέαμα που επαναπροσδιορίζει τη σχέση του θεατή με το παραστασιακό γεγονός. Ο ηθοποιός ως αφηγητής και ταυτόχρονα ερμηνευτής όλων των προσώπων μίας ιστορίας σίγουρα δεν είναι κάτι καινούριο, εδώ πάντως έχουμε να κάνουμε με την ευτυχή περίπτωση στην οποία το όλο εγχείρημα δεν αποτελεί μόνο ένα τεράστιο υποκριτικό στοίχημα αλλά κάτι περισσότερο και ουσιαστικότερο. Φορέας της παράστασης ο Χάρης Χαραλάμπους Καζέπης, που αναλαμβάνει, με συναρπαστικά αποτελέσματα, να ερμηνεύσει τον γνωστό μύθο. Σαν ταξιδιώτης που έρχεται από τα βάθη του χρόνου, ζωσμένος με τις αποσκευές του, μας κάνει κοινωνούς μιας -από τις όλο και σπανιότερες- στιγμής θεατρικής μέθεξης. Με απόλυτο έλεγχο του σώματος, της φωνής και των εκφραστικών...