Παύλος Βρυωνίδης © Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης "Χορικά ύδατα" στο ειδυλλικαό Αρχαίο Θέατρο Κουρίου, συνάντησα τη Λίνα Νικολακοπούλου στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου-και από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι συνομιλώ με μια γυναίκα που κουβαλά όχι μόνο βαθιά γνώση και εμπειρία, αλλά και μια σπάνια ικανότητα να φωτίζει τον κόσμο με λέξεις. Ανήκει στους ανθρώπους που δεν αρκούνται να "μιλήσουν", αλλά σου ανοίγουν δρόμους για να δεις αλλιώς το γύρω και το μέσα σου. Από τις διαχρονικές στιχουργικές της διαδρομές, μέχρι την σκηνοθετική της προσέγγιση στην παράσταση αυτή, η Λίνα σε κάνει να θέλεις να μείνεις- να ακούς, να ρωτάς, να συνομιλείς για ώρες. Η κουβέντα μας κινήθηκε όπως και το έργο της: με πυκνότητα, χιούμορ, ευαισθησία και ουσία. Μιλήσαμε για την Κύπρο-που για εκείνη έχει πια γίνει μια δεύτερη πατρίδα-, για το πώς αλλάζει η ζωή γύρω μας και μέσα μας, για την τέχνη ως αντίδοτο, και για τη σκηνική πρόταση των "Χορικών υδάτων...