Mike Rafail© Αποδείχτηκε έξοχη η ιδέα να δραματοποιηθούν οι ραψωδίες ζ΄, η΄ και θ΄ της "Οδύσσειας" κι έτσι να ακουστεί στην Επίδαυρο -στην υπέροχη μετάφραση του Δ. Ν. Μαρωνίτη-ένα κείμενο "νέο", διαφορετικό, αντί των πολυπαιγμένων τραγωδιών και κωμωδιών. Οι συγκεκριμένες ραψωδίες αφηγούνται την άφιξη του Οδυσσέα, ως ναυαγού, στο νησί των Φαιάκων και τη θερμή φιλοξενία που δέχεται από τον βασιλιά Αλκίνοο· έτσι, η παράσταση εστίασε στον ανήμπορο και ξένο άνδρα, σε έναν Οδυσσέα -αντίθετα από τον ήρωα του τρωικού πολέμου-ρακένδυτο, ταλαιπωρημένο, σχεδόν ταπεινωμένο, ενώ κορύφωση της σκηνοθετικής πρόθεσης αποτέλεσε η σκηνή κατά την οποία ο "τέταρτος τοίχος" έσπασε και ένας εκ των Φαιάκων ανέβηκεστις κερκίδες για να μας προτρέψει, ψιθυρίζοντας, να μην αποστρέψουμε το βλέμμα από αυτόν τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο. Mike Rafail © Η ομηρική αφήγηση έγινε δράση και σκηνική πράξη, όχι με πεζό, αναπαραστατικό τρόπο, αλλά μέσα από τη διακριτή...