Όταν στις 20 Ιανουαρίου η τότε Γενική Συνέλευση του ΦΟΔΣΑ Δυτικής Θεσσαλίας αποφάσιζε το καταστατικό της νέας του μορφής, στην οποία συμπεριλαμβάνονταν και οι υπό κατάργηση ΦΟΣΔΑ Θεσσαλίας και Μαγνησίας, οι αυτοδιοικητικοί των δύο μεγαλύτερων νομών της Θεσσαλίας απορούσαν: Στην αρχή για το γεγονός ότι κανένας τους δεν προσκλήθηκε να πει τη γνώμη του... Στη συνέχεια διαβάζοντας το προτεινόμενο καταστατικό, το οποίο κατατέθηκε και στο ΓΕΜΗ, διαπίστωναν ότι διαμορφώνονταν τεχνητές πλειοψηφίες στη Γενική Συνέλευση και το Διοικητικό Συμβούλιο, πέρα και έξω από οποιαδήποτε λογική. (Είναι περισσότερο από γνωστό ότι τόσο πληθυσμιακά όσο και από άποψη διαχείρισης απορριμμάτων, οι νομοί Λάρισας και Μαγνησίας σηκώνουν πολύ μεγαλύτερο βάρος από τους νομούς της Δυτικής Θεσσαλίας). Και στο τέλος διαπίστωναν ότι προκειμένου να αλλάξουν οι βασικές προβλέψεις του καταστατικού, απαιτούνταν η πρωτοφανής πλειοψηφία του 90% (!) της Γενικής Συνέλευσης...