Πότε Πρωτομαγιά πότε δέκα ο μήνας, ιδέα δεν έχω... Μια βροχή, μια ζέστη, τρέχουν οι μέρες, πότε σκονισμένες, πότε καθαρές, αν και εδώ γύρω δυο χρόνια τώρα όχι μόνο σκονιστήκαμε αλλά πήξαμε στα αιωρούμενα σωματίδια από έργα, νεοανεγειρόμενες οικοδομές, όλοι σκάβουν και τελειωμό δεν έχουν, μια τρέλα, ποια Αφρικανική σκόνη, εδώ έχουμε τη δικιά μας, να της δώσουμε και μια πιστοποίηση να την ονοματίσουμε να ξέρει ο αλλεργιολόγος ποιου τύπου σκόνη μας τάραξε, να μας θεραπεύει γρηγορότερα. Τέλος πάντων όλα για καλό γίνονται, τα έργα εννοώ, γιατί τα δεκαώροφα τερατάκια όπως πάνε θα μας πνίξουν και σαν θα 'ρθει ο λίβας όχι μόνο θα λιβακωθούμε αλλά ανάσα δεν θα παίρνουμε με τόσο πυκνοδομημένη ανάπτυξη, θεός να την πει ανάπτυξη... Όσο προχωράει ο μήνας των λουλουδιών, τόσο τα μπουμπούκια ξεθαρρεύουν...Όχι αυτά στις γλάστρες τα άλλα, αυτά που κυβερνάνε, ή που θέλουν να κυβερνήσουν και πάει λέγοντας. Ζαλίζονται από την ευωδιά τους και μες τη ζάλη...