Η συνήθεια να ανάβουμε και να σβήνουμε κεράκια στα γενέθλιά μας έχει ρίζες που φτάνουν μέχρι την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να προσφέρουν στρογγυλά ψωμιά στη θεά Άρτεμη, τη θεά της σελήνης, των αγρών και του κυνηγιού. Τα στόλιζαν με φλόγες που μιμούνταν το φως του φεγγαριού και προσεύχονταν για καλή τύχη και προστασία. Οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν την παράδοση και τη συνέχισαν σε τελετές και ιδιωτικούς εορτασμούς, όπως γενέθλια αριστοκρατών. Στον Μεσαίωνα, ειδικά στη Γερμανία, πίστευαν ότι τα παιδιά ήταν ευάλωτα σε κακά πνεύματα την ημέρα των γενεθλίων τους. Έτσι, άναβαν κεράκια για προστασία, ενώ ο καπνός από το σβήσιμο θεωρούσαν ότι μετέφερε τις ευχές στον ουρανό. Η επιστροφή των γενεθλίων στη Δύση και η εξάπλωση στην Αμερική Αν και οι πρώτοι χριστιανοί απέρριπταν τα γενέθλια ως παγανιστικά, από τον 17ο αιώνα και μετά η συνήθεια άρχισε να επιστρέφει. Σε πλούσιες οικογένειες σε Γερμανία και Ελβετία, οι τούρτες με κεράκια...