Γράφει ο Γιώργος Καούνας Ο όρος προβολή συνήθως στη ψυχολογία, σχετίζεται (σ' ένα μέρος της) με την αποποίηση των ευθυνών. Τι σημαίνει αυτό; Πως σε μια κοινωνική αρένα όπου συμμετέχουν ενεργά και απροκάλυπτα, ποικίλες κατηγορίες παραγόντων, (ζωντανών οργανισμών και υπηρεσιών), είμαι το γρανάζι όπου δεν κατέχω τον πλήρης έλεγχο των απόψεών μου. Παράλληλα του εαυτού μου, αποκρύπτοντας ταυτοχρόνως τα κενά μου, σ' ένα κρυφτό μεταξύ αυτογνωσίας και παλιμπαιδισμού. Των επιλογών μου και της συμπεριφοράς μου. Μου αρέσει δηλαδή, να πετάω το μπαλάκι της - ευθύνης- δεξιά και αριστερά, προσπαθώντας, αποποιούμενος, να συρθώ ή κάπως να επιβιώσω, εντός του πολύπλευρου και κάπου - κάπου, ασφυκτικά τρομακτικού φαύλου κύκλου, στο όνομα της εμπόλεμης ονομασίας: Αγορά και ζήτηση. Επομένως, ένα άτομο το οποίο δεν αποδέχεται ένα κομμάτι της εσωτερικής πλευράς του, δεν μπορεί να είναι ειλικρινής ούτε με τον ίδιο του τον εαυτό. Ούτε με το ίδιο του το προϊόν...