Μπορεί ένα τραγούδι να καθορίσει ή έστω να εμπνεύσει την υπόσταση ενός πολιτικού κόμματος; Από την ταυτότητα, τον προσανατολισμό μέχρι την εικόνα και το λογότυπο του; Εξαρτάται. Από τις χρονικές συγκυρίες, το momentum, τις πολιτικές ανακατατάξεις, τον κοινωνικό αναβρασμό, το ότι κάτι αλλάζει ή πρέπει επιτακτικά να αλλάξει. Η τέχνη συχνά έχει εκφράσει την πραγματικότητα συμπυκνωμένα. Την έχει νοηματοδοτήσει. Της έχει δώσει φόρμα. Γι' αυτό έχει υπάρξει τόσο επιδραστική στις κοινωνίες. Τραγούδια έχουν γίνει σύμβολα μιας ολόκληρης εποχής γιατί έχουν εύστοχα καταφέρει να την ερμηνεύσουν. Συνήθως όμως τα τραγούδια αυτά έπονται. Στην περίπτωσή μας συνέβη το αντίθετο. Ένα τραγούδι προηγήθηκε, ένα κόμμα το οικειοποιήθηκε. Ένας ερμηνευτής βρέθηκε στη δίνη των γεγονότων. Μιλάμε για τον Κώστα Σμοκοβίτη, τον τραγουδιστή που ερμήνευσε το "Καλημέρα Ήλιε" από τον ομώνυμο δίσκο σε στίχους και μουσική Μάνου Λοίζου.1973: ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ - ΜΥΡΣΙΝΗ ΛΟΪΖΟΥ...